عامل Crest Factor در مسترینگ

چرا Crest Factor مهم است ؟

Crest Factor شاید یکی از آن اصطلاحاتی باشد که توسط مهندسان مسترینگ استفاده میشود و شاید کمتر به گوشتان رسیده و حتی باعث سردرگمی تان شده باشد .

این اصطلاح دقیقاً چیست، چرا مهم است و چگونه می توانید از آن برای آگاهی بخشیدن به تصمیمات خود در هنگام مسترینگ استفاده کنید؟ در این مقاله یاد خواهید گرفت :
⦁ crest factor چیست ؟
⦁ نحوه استفاده از آن برای تصمیم گیری آگاهانه درباره کمپرس کردن و لیمیت کردن

معرفی Crest Factor

به بیان ساده، Crest Factor گاهی اوقات نسبت اوج (Peak) به نسبت متوسط RMS نیز نامیده می شود – تفاوت بین اوج و سطح متوسط سیگنال در واحد دسی بل است. به معنای دقیق فنی، فقط در مورد سیگنال هایی که حالت پایدار و ثابت دارند مانند امواج سینوسی، مربعی، اره ای یا مثلثی اعمال می شود. در این زمینه، اندازه گیری Crest Factor ممکن است به این شکل باشد:

Crest Factor موج سینوسی

اگر محاسبه ریاضی دسی بل را انجام دهیم، می بینیم که Crest Factor یک موج سینوسی ثابت  20*log(1/0.707) = 3dB است. هر چند تا اینجا، ما همانند مهندسان برق فکر می کنیم ولی وقتی از دید مهندسی صدا به این موضوع می نگریم، دو اتفاق مشاهده می گردد :

اول اینکه، بیشتر مترهای سطح صوت، سطح R.M.S (میانگین) یک موج سینوسی را نشان می دهند که معادل سطح اوج آن است. براساس استاندارد AES17-2015 ، برآورد موج های سینوسی یک Crest Factor به میزان 0 دسی بل می باشد.

دوم اینکه، ما با سیگنال های موسیقی سروکار داریم که حداقل در اکثر موارد از Tone هایی با حالت پایدار تشکیل نشده اند. با این حال، با کمی ابتکار و خلاقیت، می توانیم فرضیه را از دیدگاه مسترینگ صدا به مفهومی کاربردی تبدیل کنیم.

به طور کلی، وقتی مهندس مسترینگ به Crest Factor رجوع می کند، در واقع در حال مقایسه نوعی از سطح متوسط با حداکثر سطح اوج در پنجره هم زمان می باشد. مقیاس های میانگین استفاده شده در LUFS[1] می تواند RMS[2] (میانگین وزنی یا غیر وزنی)، integrated[3]، short-term[4]، یا  momentary[5]یا هر چیز دیگر و مقیاس های اوج، sample یا true-peak[6] است.

بنابراین ، اکنون که می دانیم مقیاس های Crest Factor چه چیزی را توصیف می کند، چگونه آنها را تفسیر کنیم و یا بهتر است بگوییم چگونه از آنها به عنوان راهنمای تصمیم های خود در مسترینگ استفاده کنیم؟

تفسیر Crest Factor

با مقایسه اختلاف بین سطح اوج و سطح متوسط، مقیاس های Crest Factor یک روش بسیار خوب برای قضاوت در مورد تعادل بین عناصر گذرا و پایدار در یک میکس را فراهم می کند و نحوه دستیابی به وضعیت کمپرس کردن و لیمیت کردن را ایجاد می نماید. با این حال، مانند هر نوع اندازه گیری، داده ها باید همیشه در متن ماده برنامه [1] قرار داده شوند.

اصطلاح های یاد شده در مقاله

1.  Loudness units relative to full scale : LUFS= واحدهای بلندی نسبت به مقیاس کامل
2.  RMS = root mean square  میانگین مربع ریشه = RMS
3.  integrated : بلندی متوسطی که در کل ترک موسیقی در LUFS اندازه گیری می شود.
4.  short-term: بلندی که هر ثانیه در یک بلوک (قطعه) صوتی 3 ثانیه ای اندازه گیری می شود.
5.  momentary : بیشترین مقدار از کل مقادیر بلندی لحظه ای که هر 100 میلی ثانیه در یک محدوده صوتی 400 میلی ثانیه ای اندازه گیری می شود.
6.  true-peak : هنگامی که یک سیگنال دیجیتال به یک سیگنال آنالوگ تبدیل می شود ، EBU R 128 به شما توصیه می کند به جای تکیه بر قله های دیجیتال ، برآورد قله های واقعی را اندازه بگیرید. با این کار از قطع و اعوجاج جلوگیری می شود.

استاندارد EBU R 128 : استاندارد EBU R 128 توصیه ای برای نرمال سازی (Audio normalization) بلندی صدا و حداکثر سطح سیگنال های صوتی است و اصولاً در هنگام اختلاط صوتی برنامه های تلویزیونی و رادیویی پیروی می شود و توسط صدا و سیما برای اندازه گیری و کنترل بلندی صدای برنامه ها تصویب می شود.

توضیحات تکمیلی

به منظور درک آنچه مقیاس های Crest Factor به شما می گوید، داشتن دانش درباره نحوه خواندن انواع مختلف سیگنالهای پردازش نشده بسیار مفید است. با حذف پردازشی که ممکن است به طور مصنوعی عامل Crest Factor یک رکورد را دستکاری کند و با اندازه گیری نتیجه، می توانید درک کلی از ماهیت این سیگنال ها بدست آورید و در مقابل یک مبنای خوب برای مقایسه ایجاد کنید.

به عنوان مثال ، چیزی مانند لگاتو کوارتت زهی[1] بدون پردازش دینامیکی می تواند دارای Crest Factor نسبتاً کم 6 الی 8 دسی بل باشد. رکورد Drum پردازش نشده، که به دلیل خاصیت گذرا بودن drum ها، سطح متوسط بسیار کمتری دارد، می تواند به راحتی Crest Factor 16 الی 18 دسی بل داشته باشد.

بنابراین ، بدون اطلاع از ماهیتی که نشان می دهد، از عدد به تنهایی نمی توان برای قضاوت کیفی استفاده کرد و در حقیقت، هرگز یک عدد واقعاً خوب یا بد نیست – فقط یک عدد است! به طور دقیق تر، Crest Factor به زبان ساده نشان دهنده انواع سیگنال ها و پیامد خصوصیات طبیعی آنها است. فقط به این دلیل که دو صدا دارای بازخوانی Crest Factor بسیار متفاوت می باشند، به این معنی نیست که شما می توانید هرگونه ارزیابی کیفی را بدون شنیدن واقعی آنها استنباط کنید.

فقط وقتی به دو نسخه از یک سیگنال یکسان با Crest Factor های مختلف گوش می دهید ، می توانید محاسن کیفی هر یک را بسنجید. اطلاعات بیشتر در ادامه آمده است. با این حال، بیایید به Crest Factor چیزی که مقداری در میانه راه قرار دارد فکر کنیم: میکس punchy و متعادل، بدون لیمیت کردن زیاد.

به منظور پیشگیری از صداگذاری کلیشه ای، من می خواهم چیزی (واقعاً، تقریباً هر چیزی) را از کاتالوگ Steely Dan پیشنهاد دهم. آنچه خواهیم دید این است که در طول بخشهای پراکنده، مانند  Verse ها یا Solo ها ، Crest Factor معمولاً بین 12 الی 15 دسی بل است، در حالیکه در بخشهای متراکم تر مانند  Verse ها با آوای شلوغ و انباشته، مقادیر به دامنه 9 الی 12 دسی بل کاهش می یابد. این دامنه ها یک مبنای عالی برای مقایسه سایر میکس ها و  مستر ها ارائه می دهند.

اما قبل از ادامه کار، بیایید یک بار دیگر در مورد مفهوم آن بیندیشیم. اگر یک قطعه کوتاه از آهنگ داشته باشید که در آن Drums اُفت نموده و وکال و آکورد گیتار به صورت پایدار به صدا در می آید، ممکن است  Crest Factor تا 6 دسی بل (یا کمتر) کاهش یابد. این لزوماً یک ایراد نیست بلکه نشان از عامل تنظیم منحصر به فرد است.

استفاده از Crest Factor برای تصمیمات آگاهانه مسترینگ

حال که فهمیدیم Crest Factor چیست و یک بازه طبیعی از بازخوانی ، چگونه می تواند باشد، بیایید فکر کنیم که چگونه می توانیم از این دانش برای هدایت تصمیمات خود درباره کمپرس کردن و لیمیت کردن در هنگام مسترینگ استفاده کنیم .

اگر در حال گوش دادن به میکس تمام شده هستیم و متوجه می شویم که Crest Factor در سمت بالاتر است – شاید بالاتر از 14 یا 15 دسی بل – این نشانه خوبی است که عناصر گذرا در این میکس ممکن است در مقایسه با عناصر پایدار کمی گرم و برانگیخته باشند.

اگر میکس را خودتان انجام می دهید، این فرصت خوبی برای بازگشت و پرداختن به موضوعات در سطح آهنگ . شاید Snare اندکی گرم باشد ، یا در صورت امکان Drum bus بتواند از کمی Saturation یا لیمیت کردن استفاده کند.

اگر میکس را از دیگران برای مستر نمودن دریافت کرده اید، این فرصت خوبی است که برای اهدافشان جهت مسترینگ گفتگو کنید. attack سریع کمپرس و لیمیت می تواند ترکیبی هدفمند باشد که شما را به جایی برساند که همه از آن راضی باشند.

از طرف دیگر، ممکن است لازم باشد که در مورد ویرایش های میکس بحث شود که باعث کاهش بارگیری پردازنده های مسترینگ گردد. در عوض، اگر یک میکس تمام شده دارای Crest Factor بسیار کمتر از 9 یا 10 دسی بل باشد، چند نکته باید در نظر گرفته شود:

اول، اینکه کار شما به عنوان یک مهندس مسترینگ نسبتاً آسان خواهد بود. وی اس تی The Tonal Balance را بردارید و با استفاده از آن از هر فضای headroom موجود مقداری Gain اعمال کنید و میکس خوبی داشته باشید.

از سوی دیگر، این می تواند نشانه ای از یک فرصت از دست رفته برای برخی از punchier drums (با فرض مطلوب بودن)، یا پردازش بیش از حد در مرحله میکس باشد. در پایان احتمالاً خواهید دید که مستر هایی که Crest Factor آنها بین 8-12 دسی بل است،

در طیف وسیعی از سیستم های پخش به خوبی کار می کنند، با وجود اینکه هنوز کاملاً پر صدا و punchy هستند. شایان ذکر است که برای انتشار پاپ معاصر و EDM، مشاهده Crest Factor به میزان 5 یا حتی پایین تر از 3 دسی بل غیر معمول نیست. دنیای موسیقی مملو از نظرات در مورد این است که آیا این بخشی از صدای آن ژانرهاست یا تلفات غیرضروری جنگ های بلندی (صدا) است.

گفتن این قضیه کافیست که، دستیابی به این نوع سطوح بدون distortion فاحش، مهارت و دقت زیادی را از جانب تولیدکنندگان ، میکس کنندگان و مهندسین مسترینگ که روی این رکوردها کار می کنند، احتیاج دارد. همچنین چند روش خاص برای اندازه گیری و فکر کردن در مورد Crest Factor وجود دارد که می تواند در مسترینگ بسیار مفید باشد. اگر تا به حال به شاخص Crest Factor فرکانس پایین در Tonal Balance Control 2 توجه کرده باشید، این یک اشاره است.

نشانگر Crest Factor فرکانس پایین در Tonal Balance Control 2

همانطور که مقیاس های Crest Factor می توانند چیزی در مورد تعادل کلی صداهای گذرا و پایدار به ما بگویند ، محدود کردن دامنه اندازه گیری به فرکانس های خاص به ما کمک می کند تا در مورد تعادل سازهای موجود در آن مرزهای فرکانسی اطلاعات کسب کنیم.

بیایید لحظه ای به طور خاص در مورد Crest Factor در محدوده low-end فکر کنیم. low-end می تواند یک تُن از headroom را در Mix بخورد. این به طور کلی به این دلیل است که میزان شنوایی ما نسبت به فرکانس های پایین حساسیت کمتری دارد ، بنابراین برای به صدا درآمدن فرکانس های پایین به اندازه فرکانس های محدوده میانی و بالا، سطح بیشتری لازم است.

Tonal Balance Control 2

بدین ترتیب، یافتن تعادل مناسب بین عناصر گذرا و پایدار در سطح low-end برای دستیابی به صدایی کامل و در عین حال punchy، بسیار مهم است.

بازخوانی بالاتر Crest Factor در  Low-end (شاخص در Tonal Balance Control 2 به سمت چپ متمایل می شود) می تواند تعادل بین ساز های کوبه ای Low-end را نشان دهد، به عنوان نمونه Kick درام، و عناصر پایدار مانند بیس ها یا synth ها ممکن است به سمت محتوای گذرا کوبه ای متمایل شوند.

برعکس، یک بازخوانی Crest Factor کم (شاخص به سمت راست متمایل می شود) به عناصر پایدار حاکم بر ضربات اشاره دارد.

اگر به یاد نمی آورید که انتهای اهرم های هر سمت شاخص چه چیزی را نمایش می دهد؟ دقت کنید: نمادهای کناری شاخص به ترتیب یک شکل موج گذرا و پایدار یا یک Crest Factor بالاتر و پایین را نشان می دهند.

نکات مهم

شایان ذکر است که در Tonal Balance Control 2، شاخص Crest در قسمت Low-end از نظر وابستگی به ژانر هوشمند است و آهنگ شما را با توجه به نتایج یک شبکه عصبی با یک جدول جستجو مقایسه می کند.

نتیجه نهایی نشان دهنده چگونگی مقایسه Crest در قسمت Low-end آهنگ شما با آهنگهای دیگر به همان سبک است. اگر شاخص خارج از یک سوم میانی باشد، می توانید با تنظیم تعادل در میکس این مسئله را برطرف کنید ، اما همچنین چند روش وجود دارد که می توانید آن را در مسترینگ حل کنید:

• Compression: کمپرس کردن مخصوص فرکانس با Attack و Release سریع می تواند Crest Factor را کاهش دهد ، در حالی که Attack و Release طولانی تر می تواند Crest Factor را افزایش دهد.
• Targeted static EQ or dynamic EQ (اکولایز ایستا هدفمند یا اکولایز پویا) : Cut ها می تواند Crest Factor را کاهش دهد در حالی که Boost ها می تواند آن را افزایش دهد.
• تمرکز روی Low-End در Ozone 9 Advanced : به شما این امکان را می دهد تا در اولویت قرار دادن عناصر گذرا یا پایدار، مستقیماً کنتراست را در قسمت low end تنظیم کنید.

با استفاده از این تکنیک ها برای مدیریت Crest Factor  در قسمت Low-End خود ، شما یک صدای متعادل تر مستر شده ایجاد می کنید و به طور بالقوه می توانید یک Headroom اضافی برای خود بخرید تا سطح کلی را کمی افزایش دهید.

نکته ای که باید به خاطر سپرده شود

امیدوارم که مطالب گفته شده به شما در آنچه که پشت این دو کلمه کوچک است کمک کرده باشد ، “Crest Factor“. مانند هر متر صوتی، اندازه گیری Crest Factor در خلأ چیز زیادی به شما نمی گوید. با وجود محتوای اضافه شده جدا از محتوای برنامه پشت آن ، می تواند ابزاری بسیار ارزشمند برای ارزیابی و بهینه سازی پویایی موسیقی شما باشد.

در حالی که پلاگین هایی وجود دارد که به طور خاص برای اندازه گیری Crest Factor به روش های مختلف طراحی شده اند، هر ترکیب خوب متر اوج و متوسط – مانند نمونه موجود در – Insight 2 به شما اجازه می دهد مقادیری را که در مورد آنها صحبت می کنیم استنباط کنید. بنابراین متر مورد علاقه خود را باز کرده و برای شنیدن تاثیری که دستکاری Crest Factor در موسیقی شما دارد، شروع به آزمایش کنید.

Tags

• Tonal Balance Control
• Audio Mastering
• Ian Stewart
• مترجم : نیما صانع دوست